“Wist je dat het best duur is om gezond te eten? Dat vind ik idioot. Op een gegeven moment werd ik geconfronteerd met dat mensen een tekort aan gezond eten hadden in deze Corona-periode. Eerst schrok ik daarvan. Maar toen dacht ik, we zitten gewoon letterlijk op een berg met eten en het kan niet zo zijn dat er geen mensen zijn die dat nodig hebben. Er moet een manier zijn om dat bij die mensen te krijgen. En dat is zo’n simpel idee, dat ik eigenlijk wel zeker wist dat anderen hiermee zouden willen helpen.

Het initiatief dat eruit voortkwam, door de inzet van een groep vrijwilligers bij Groenten Zonder Grenzen, heet Veggies to the Rescue. Daarmee bezorgen we eten tijdens de Corona-periode. In de normale omstandigheden van Groenten Zonder Grenzen waardeer ik vooral het sociale contact tijdens de diners en op de markt. Zelf sla ik het koken meestal over, maar ik ga graag wekelijks langs de kooplieden op de markt. Je hebt een ander soort interactie dan wanneer je boodschappen op de markt doet en gewoon klant bent. Het is ook niet zo dat je elkaar echt leert kennen of zo, maar je gaat wel een nieuwe grens over.

Mensen bij elkaar brengen, dat is voor mij dan ook het belangrijkste. Uit je bubbel stappen. Als je student bent is het zo makkelijk om gewoon in je leventje te blijven waar je alleen maar andere studenten tegenkomt. Ik vind dat zelf op een gegeven moment een beetje saai worden en ik merk dat je er een wat aardiger en begripvoller persoon van wordt als je ook mensen tegenkom die niet in dezelfde situatie zitten. Eigenlijk denk ik dat bij heel veel problemen die we nu hebben, de basis van het probleem is dat mensen uit verschillende groepen geen contact met elkaar hebben. Hopelijk kan ik daarin iets betekenen na mijn studie. Iets van een sociale functie tussen gezondheid, duurzaamheid en voeding in.”