’Een jaar geleden verhuisde ik van Modena in Italië naar Rotterdam. Mijn vriend is Nederlands en na twee jaar Italië wilden we een nieuw avontuur aan. Het was even wennen in Rotterdam. Ik was vooral wat huiverig voor het wonen in een stad, aangezien ik opgegroeid ben in een landelijke omgeving. Inmiddels waardeer ik de stad heel erg. Het landelijke heb ik overigens alsnog gevonden in mijn werk bij Op Het Dak, het restaurant bij de stadstuin op Schieblok.

Vanuit mijn Italiaanse achtergrond zal het niemand verbazen dat ik van koken houd, en ik ben in zijn algemeen geïnteresseerd in voedselculturen. Het is zeker niet zo dat elke Italiaan goed kan koken hoor, maar we groeien er wel mee op, meer dan hier denk ik. Maar dat neemt niet weg dat ik nog heel veel kan leren.

Een half jaar geleden begon ik bij Groenten Zonder Grenzen. Ik zocht online naar veganistische initiatieven, en naar een manier om aan lokale groenten te komen. Zo kwam ik GZG tegen. Ik heb toen gebeld en ben vanaf dat moment vrijwel elke week bij het koken geweest. Het is een leuke chaos in de keuken, dat deed me wel wat aan Italië denken. D

De eerste keer staat me nog goed bij. We waren met vier mensen en we hoorden dat we drie uur hadden om voor 45 mensen eten te koken. Ik dacht ‘’nee, dat gaat niet werken’’. Maar uiteindelijk hadden we zoveel eten! We hadden zelfs overschot. Dat was een magisch moment voor mij. Niet alleen vanwege de hoeveelheid, maar ook de kwaliteit en hoe het was ontstaan.

Bij Groenten koken we geen gerechten die we al kennen of op basis van recepten, je wordt gedwongen creatief te zijn met de producten die op dat moment voor je liggen, dat vind ik een geweldige uitdaging en daar leer ik veel van. Zo heb ik van anderen geleerd hoe ik broodpudding maak van oud brood, of hoe je curries bereidt, heerlijke veganistische gerechten die ik nu ook thuis kook.