‘In 2013 kwam ik voor het eerst naar Rotterdam met de bedoeling om maar een paar jaar bij mijn man te blijven. Maar Rotterdam heeft iets waardoor mensen graag blijven – en opeens zijn we hier nu bijna tien jaar. Ik denk dat die diversiteit en de inclusiviteit van deze stad ervoor zorgt dat je er verliefd op wordt!

Ik kwam begin 2020 voor de covid-lockdown GZG om te koken. Ik was nieuwsgierig toen ik hoorde dat de groep groenten en fruit redde van de wekelijkse markt. Ik heb gezien hoe voedsel aan het einde van de markt wordt weggegooid en het deed me zoveel pijn! Dus toen ik de groep leerde kennen en het doel ervan op internet las, was ik helemaal enthousiast. Sinds kort ben ik toegevoegd aan de initiatiefnemersgroep, waar ik hoop samen met anderen te werken aan de strategie en activiteiten van GzG.

Het grootste deel van mijn leven heb ik in India gewoond, maar ik heb behoorlijk wat gereisd om culturen, tradities en mensen te ervaren. Wat ik het meest fascinerend vind is dat voeding en eten in de gemeenschap mensen echt kunnen binden, ongeacht waar ze vandaan komen. Ik ben dol op marktjes bezoeken, vooral de lokale markten, om de unieke gerechten te zien die bij die regio horen.’

“Ik geloof dat voedingsmiddelen en recepten die generaties lang worden doorgegeven, degenen zijn die de meest duurzame maaltijden/diëten maken”

De invloed van reizen

‘Mijn eerste reis deed me ook beseffen hoe voedsel lokaal wordt aangepast aan de smaak. Londen is bijvoorbeeld een van mijn vaak bezochte steden en een plek waar ik van hou, omdat het zo’n smeltkroes is van diverse keukens van over de hele wereld. Ze hadden een versie van kikkererwten-‘channa masala’ aangepast en als specialiteit geserveerd. In India maakten we het waarschijnlijk dagelijks. Of het feit dat we in India een ‘vegetarische’ versie van oosters eten hebben die gekruid is naar Indiase smaakpapillen.

Toch geloof ik dat recepten die van generatie op generatie worden doorgegeven juist degenen zijn die de meest duurzame maaltijden/diëten maken – aangezien ze seizoensgebonden en lokaal zijn en gebaseerd zijn. Ook hebben mensen er generaties over gedaan om te ontdekken hoe je elk bruikbaar deel van een vrucht of groente goed kunt benutten. Dat wordt dan doorgegeven. In landen als India, waar we een ‘joint family’-cultuur hebben (wat betekent dat generaties de neiging hebben om in hetzelfde huis of in clusters te wonen) wordt de kennis op een zeer hands-on ervaringsgerichte manier doorgegeven.’

“Aan het einde van het middagje koken is de lay-out van alle gerechten en de variatie die het toevoegt qua kleuren of smaken uit verschillende regio’s een echt hoogtepunt”

Indiaas eten

‘India heeft een rijke eetcultuur die heel divers is in het hele land. In het noorden van India is het concept van een gemeenschappelijke keuken en een sociaal diner gebruikelijk. Het introduceren van de prachtige traditie van ‘Langar’ en ‘Sanjha Chulha’ is geworteld in het concept van het delen van maaltijden zonder discriminatie en het gebruik van een gemeenschappelijke keuken of oven om te koken.

Ik kom vooral als ’thuiskok’ in de keuken van GZG. Mijn achtergrond is Voeding en ik heb gewerkt voor een voedingsbedrijf in innovatie. Beide helpen me instinctief om een ​​menu te plannen. Wat mij motiveert, is het idee om te innoveren en voedzame smaken en maaltijden uit mijn deel van de wereld te introduceren.

De bonus was de ontzettend vriendelijke groep om mee samen te werken, met wie ik het een en ander kon leren over het instellen van menu’s, koken en het maken van recepten die volledig uit de duim gezogen zijn! (Ik noem dat reddingskoken). Aan het einde van de kookmiddag is de lay-out van alle gerechten en de variatie die het toevoegt qua kleuren of smaken uit verschillende regio’s een echt hoogtepunt. Het was heel bijzonder om het ‘Diwali’-avonddiner als thema te vieren.’